Για τα αποτελέσματα των εκλογών στην ΕΣΗΕΑ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Οι εκλογές για το νέο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ολοκληρώθηκαν. 294 συναδέλφισσες και συνάδελφοι (13 περισσότεροι από ό,τι το 2009, παρά την σαφώς μικρότερη προσέλευση) τίμησαν την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή με την εμπιστοσύνη και την ψήφο τους. Μας έδωσαν μία έδρα, αλλά και μια καθαρή εντολή: να παραμείνουμε ανεξάρτητοι από τα διάφορα κέντρα εξουσίας και να συνεχίσουμε ασυμβίβαστα τον αγώνα για τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων του κλάδου, που αρνούνται να σκύψουν το κεφάλι στην λαίλαπα που έχουν εξαπολύσει εργοδοσία, κυβέρνηση και τρόικα. Τους ευχαριστούμε.
Τα αποτελέσματα των εκλογών σηματοδότησαν τον καταποντισμό του κύριου εκφραστή του εργοδοτικού και διαπλεκόμενου συνδικαλισμού. Η παράταξη Σόμπολου τιμωρήθηκε από τους συναδέλφους, χάνοντας το 60% των ψήφων της και τις μισές έδρες της σε σχέση με το 2009. Μήνυμα καταδίκης στάλθηκε, όμως, και προς άλλες παρατάξεις που είτε επέμεναν να «κλείνουν το μάτι» προς την κυβέρνηση και την εργοδοσία είτε δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες των συναδέλφων που τις είχαν ψηφίσει μαζικά στις προηγούμενες εκλογές.
Παράλληλα, είναι γεγονός ότι οι συνάδελφοι, με την ψήφο τους, έστειλαν μήνυμα ελπίδας, αντίστασης και αγώνα. Εξέφρασαν την διάθεσή τους για αλλαγή πορείας και την αναζήτησή τους για ένα σωματείο που θα είναι ικανό να υπερασπιστεί τα δικαιώματά τους. Για να γίνει αυτό, για να διεκδικήσουμε αξιοπρεπή δουλειά και αμοιβές, δεν αρκεί ο αγώνας δι’ αντιπροσώπων. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, απαιτείται η ενεργός συμμετοχή όλων στη μάχη.
Από αυτή την άποψη, κανείς δεν δικαιούνται να μείνει αδιάφορος απέναντι στην αύξηση τόσο της αποχής (κατά 15% και πλέον) όσο και των λευκών και άκυρων ψηφοδελτίων (κατά 50%). Με τη στάση τους, εκατοντάδες συνάδελφοι εξέφρασαν τον προβληματισμό ή και τη δυσφορία τους συνολικά για την Ένωση, θέτοντας σε όλους αμείλικτα ερωτήματα για το μέλλον.
Ήρθε η ώρα να κάνουμε τις μεγάλες ανατροπές. Να δημιουργήσουμε τις δικές μας συλλογικότητες στους χώρους δουλειάς και όχι να περιμένουμε τις όποιες «προοδευτικές πλειοψηφίες» στην κορυφή να μας λύσουν τα προβλήματα. Η τακτική αυτή έχει δοκιμαστεί και έχει αποτύχει παταγωδώς. Είναι ανάγκη – τώρα και όχι αύριο – να κάνουμε το μεγάλο άλμα για τη συγκρότηση ενός ταξικού και ανεξάρτητου συνδικάτου όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ.
Σε αυτήν την προσπάθεια, είναι βέβαιο ότι δεν είμαστε μόνοι. Καλούμε σε συστράτευση, από σήμερα κιόλας, όλες τις ριζοσπαστικές κινήσεις και τους συναδέλφους που ελπίζουν και αντιστέκονται. Που επιμένουν να διεκδικούν τον κλεμμένο μισθό, την κλεμμένη σύνταξη, τα κλεμμένα όνειρα, την κλεμμένη ζωή.

27 Μαΐου 2011