Σάββατο 30 Μαΐου 2015

Στηρίζουμε Πόπη Χριστοδουλίδου και Ελένη Ανδριανού για το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ

Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή στηρίζει την υποψηφιότητα της Πόπης Χριστοδουλίδου και της Ελένης Ανδριανού για το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, στις εκλογές της 3ης και 4ης Ιουνίου. 
Για να σταματήσουν να αγνοούνται και να παραγράφονται τα «εγκλήματα» σε βάρος συναδέλφων και της ενημέρωσης, για να μη μένουν ατιμώρητα τα πάσης φύσης «πραξικοπήματα» εκδοτών-καναλαρχών και κυβερνήσεων και των ανθρώπων τους στα σωματεία και τα Ταμεία μας.

Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Π. Χριστοδουλίδου: Στηρίζω, ψηφίζω και συμπορεύομαι αγωνιστικά με την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή

«Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο»
Νίκος Καββαδίας, Μαραμπού, 1933


Στην πιο σκληρή οικονομική και επαγγελματική πραγματικότητα για τον κλάδο των ΜΜΕ…
Την ώρα που εκατοντάδες συνάδελφοι σφίγγουν τις γροθιές τους για να αντέξουν…
και νιώθουν πως το δάκρυ τους κύλησε χωρίς να το καταλάβουν και στάθηκε παγωμένο στο χλωμό τους πρόσωπο για να θυμίζει τα πραγματικά βάσανα:
-των σκληρά εργαζόμενων στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο,
-των ξεχασμένων από τα σωματεία, ακούραστων και ανασφάλιστων εργαζομένων, με μισθούς άθλιους και με μπλοκάκι στα σάιτ,
-των χαμηλοσυνταξιούχων, που τα βγάζουν πέρα πολύ δύσκολα,
-των απλήρωτων μισθωτών, με εκβιαστικές ατομικές συμβάσεις πείνας,
-των ανέργων, που δεν μιλούν, μα η σιωπή τους σπάει τους πολυτελείς καθρέπτες του καλλωπισμένου προεδρείου της ΕΣΗΕΑ, που φορά τη μάσκα της φιλανθρωπίας, αλλά δεν δύναται πλέον να ξεγελάσει κανέναν…
Για μια στιγμή, πιστεύεις ότι δεν υπάρχει λύση στο αδιέξοδο.
Αλλά κάνεις λάθος. Υπάρχει ο Συνδυασμός ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ (FinancialCrimes, Αριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, Ανένταχτοι)…
Και η παράταξη αυτή λάμπει γιατί βασίζεται σε καθαρά πρόσωπα, καθαρά χέρια. Και σε συναδέλφους που σε κοιτάνε στα μάτια όταν σου μιλούν…
Δεν τάζουν... λαγούς κι ουρανούς ψεύτικους.
Δεν θα σου χαϊδέψουν τα αυτιά, με παραμύθια και υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα.
Δεν θα εξαφανιστούν από κοντά σου μόλις κλείσουν οι κάλπες.
Δεν θα τους δεις σε σαλόνια και σε γραφεία εκδοτών και καναλαρχών…
Δεν θα πουλήσουν ποτέ τους αγωνιστές συναδέλφους της ΕΡΤ, που μαζί με άλλους αγωνιστές σε αρκετά ΜΜΕ έγιναν παράδειγμα προς μίμηση τα τελευταία πολύ δύσκολα χρόνια…
Αλλά θα είναι κοντά σου στον αγώνα τον καθημερινό, στους δρόμους, στις διεκδικήσεις, στις μάχες, μικρές και μεγάλες… Εκεί που χτυπά η καρδιά όλων των εργαζόμενων στα ΜΜΕ, που παρά τις αντιξοότητες δεν υποχωρούν.
Περιφρουρούν τη δεοντολογία. Υπηρετούν την αλήθεια. Βρίσκονται στο πλευρό του λαού και αγωνίζονται μαζί του.
Είναι οι σφιγμένες γροθιές που υψώνονται στις διαδηλώσεις, που κρατάνε το χέρι του συναδέλφου και προχωρούν μπροστά ό,τι κι αν συμβεί. Που γνωρίζουν όπως κι εσύ και όλοι μας ότι οι αγώνες μας οι έντιμοι, οι ανένδοτοι, οι αποφασιστικοί θα φέρουν τη νίκη.
Δεν παραδινόμαστε. Μένουμε όρθιοι και θα τους χαλάσουμε τα σχέδια.
Για αυτό στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ, στις 3 και 4 του Ιούνη, ψηφίζουμε δυνατά αυτούς που είναι η φωνή μας, η ψυχή μας, η γροθιά μας, η συνείδησή μας.
Ψηφίζουμε τον Συνδυασμό ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ (FinancialCrimes, Αριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, Ανένταχτοι)!
Στηρίζω, ψηφίζω και συμπορεύομαι αγωνιστικά, με το νου και την καρδιά, με την ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ!
Πόπη Χριστοδουλίδου

Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

Οι υποψήφιοι μας στις εκλογές στην ΕΣΗΕΑ

Συνδυασμός «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ (FinancialCrimes, Αριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, Ανένταχτοι)»
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
1ΑΓΓΕΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
2ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΤΑΣΟΣ
3ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΜΑΚΗΣ
4ΕΛΑΦΡΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
5ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ
6ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ
7ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ
8ΛΙΤΣΗΣ ΜΩΥΣΗΣ
9ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ
10ΜΠΡΑΤΣΟΣ ΝΑΣΟΣ
11ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΕΤΡΟΣ
12ΠΑΠΑΞΕΝΑΚΗΣ ΛΑΜΠΡΟΣ
13ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΥΔΗ ΜΑΤΙΝΑ
14ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
15ΣΑΡΡΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
16ΣΚΑΜΝΑΚΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ
17ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΣΟΦΙΑ
18ΤΖΗΜΤΣΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
19ΤΣΩΛΗ ΜΑΡΙΑ
20ΦΙΛΙΠΠΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
21ΧΑΡΟΝΤΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
22ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΑΣΟΣ
23ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ
24ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΡΗΣ

Κυριακή 24 Μαΐου 2015

Η διακήρυξή μας για τις εκλογές στην ΕΣΗΕΑ στις 3 και 4 του Ιούνη

Η σάπια γαλέρα των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας συνεχίζει την πορεία της προς τον εργασιακό και κοινωνικό Μεσαίωνα, με πυξίδα τη σωτηρία των εργοδοτών-αφεντικών της και με εμπόρευμα το κέρδος τους. Χιλιάδες δούλοι τραβούν καθημερινά το κουπί της, οι ατσαλάκωτοι χαρτογιακάδες τους βρίζουν και τους λοιδoρούν τρέμοντας μη βρεθούν στη θέση τους, οι επιστάτες τους μαστιγώνουν ασταμάτητα και οι καπετάνιοι πετούν διαρκώς στη θάλασσα, ως έρμα, όσους θεωρούν περιττούς ή ενοχλητικούς. Κι όσο προχωρά η γαλέρα, ξερνά ολοένα περισσότερα ψέμματα, ευρωλαγνεία, καθεστωτική προπαγάνδα και εμετική συκοφαντία.
Για ξεκούραση και αμοιβές ούτε λόγος – ίσα-ίσα να επιβιώνουν, για να βγάζουν τη δουλειά. Ένας-ένας, περνούν από το πάνω κατάστρωμα και υπογράφουν το χαρτί για την άγρια και χωρίς όρους εκμετάλλευσή τους. Χωρίς καμία ασφάλεια οι περισσότεροι – άμα αρρωστήσουν πάνε χαμένοι. Αυτοί που κάτι τους έχει απομείνει από τη λαμπρή εποχή των ένδοξων πειρατών, το βλέπουν να χάνεται μέρα με τη μέρα. Και τρέχουν οι περισσότεροι, σαν ανθρωποφάγα αρπακτικά, να πετάξουν κι άλλους στη θάλασσα, για να γλιτώσουν και να παραμείνουν θλιβερές ορντινάτσες.
Πέρα στη στεριά, κάποιοι απόμαχοι ή βολεμένοι, απόμαχοι συνδικαλιστές ή επαγγελματίες μεσάζοντες, κάθονται στα στεγνά τους γραφεία και μοιρολογούν. Γράφουν κιτάπια, στέλνουν συλλυπητήρια, μοιράζουν μερικά συσσίτια, φωνάζουν με τους τηλεβόες τους προς τον ουρανό. Πού και πού συναντάνε τους ιδιοκτήτες της γαλέρας και τους ζητάνε να δείξουν λίγο έλεος – κι εκείνοι, τους μοιράζουν λίγο αψέντι κακής ποιότητας, τους χτυπούν στην πλάτη και τους στέλνουν πίσω, μαζί με τις εντολές  που πρέπει να εκπληρώσουν.
Άμα θες τούτη την ιστορία να τη διαβάσουν και να τη ζήσουν και τα παιδιά και τα εγγόνια σου, σταμάτα εδώ – σίγουρα θα βρεθεί καλοθελητής να τους τη διηγηθεί. Αλλιώς προχώρα και πάρε την απόφασή σου: Στείλε στην ανακύκλωση τούτη τη σάπια και βρόμικη γαλέρα, στείλε στον αγύριστο τα αφεντικά και τους επιστάτες τους!
Να είσαι εκεί στο ραντεβού των εκλογών, στις 3 και 4 Ιούνη
• Για να δώσουμε λόγο και βήμα στην Ανατροπή.
• Για να τους μπούμε βαθιά μέσα στο ρουθούνι.
• Για να μην μπορούν να κρυφτούν ποτέ ξανά.
• Για να «κάψουμε» τις αντιδραστικές συμπαιγνίες στην ΕΣΗΕΑ.
• Για να βγει ο λευκός καπνός του Αγώνα από τις στάχτες τους.
• Για να σπάσουμε το απόστημα των Μνημονίων και των υπηρε- τών τους.
• Για να γκρεμίσουμε τη φυλακή του χρέους, του ευρώ και της ΕΕ.

Υποταγή και νέα Μνημόνια
Η κυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έθαψε  πρόωρα το “τόμαχοκ” του πολέμου, το οποίο άλλωστε ποτέ δεν είχε πρόθεση να χρησιμοποιήσει. Στις 20 Φλεβάρη, έδωσε όρκο να συνεχίσει τα “καλώς καμωμένα” (δηλαδή το 70% τουλάχιστον...) των ληστών και εγκληματιών που έδιωξε κακήν-κακώς ο λαός και να τιμήσει τις δεσμεύσεις τους προς τους τοκογλύφους και δυνάστες, μιας και “το κράτος έχει συνέχεια”. Άλλαξε ρούχα και όχημα, αλλά βαδίζει στον δρόμο τους, προς την ίδια κατεύθυνση: τα πλεονάσματα, την ανταγωνιστικότητα, τις ιδιωτικοποιήσεις, την πληρωμή των γραμματίων προς τους κομπογιαννίτες πιστωτές, την αφαίμαξη του λαού.
Ακόμη και οι “νέες” συνταγές που μας παρουσιάζει και μας σερβίρει,  συχνά αποτελούνται  από ληγμένα  υλικά.  Από ανθρώπους των παλιών καθεστώτων που καταλαμβάνουν θέσεις-κλειδιά, ως γραμματείς και φαρισαίοι στην “κυβέρνηση της Αριστεράς”. Από ιδεολογήματα και συμπεριφορές που μυρίζουν συντηρητισμό και αντίδραση. Από ενδιάμεσους και λαμόγια που αναδείχτηκαν σε άλλες εποχές και συνεχίζουν να γράφουν σελίδες διαπλοκής. Από... Ταγματάρχες που αναλαμβάνουν να διευθύνουν την ενημέρωση προς το λαό.
Είναι γεγονός ότι ολοένα περισσότεροι “στρατιώτες” δυσφορούν. Διαμαρτύρονται. Ορισμένοι βρίζουν. Μα δεν τολμάνε. Το βήμα παραπέρα τους μοιάζει επικίνδυνο. Θαρρούν, ακόμη και τώρα, πως η πορεία μπορεί να αλλάξει. Ίσως και κάποιοι από τους στρατηγούς. Και γι’ αυτό συνεχίζουν, με τις αυταπάτες να συναγωνίζονται την απογοήτευση.
Μπροστά σε όλα αυτά, ο αντίπαλος είναι φυσικό να αποθρασύνεται. ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ, Σόιμπλε και Ντάιζελμπλουμ, Μέρκελ, Ολάντ και Ρέντσι, βλέποντάς τους να δειλιάζουν, να ζητάνε ελεημοσύνη, να τσακώνονται μεταξύ τους και να δηλώνουν έτοιμοι να παραδοθούν, με μόνη προϋπόθεση να μην υποχρεωθούν να γονατίσουν, γίνονται αδίστακτοι και αιμοβόροι. Τα θέλουν όλα και τα θέλουν τώρα, επιδιώκουν ταπείνωση και παραδειγματισμό, ώστε κανείς, ποτέ πια, να μη διανοηθεί να σηκώσει κεφάλι.
Απαιτούν νέο, ακόμη πιο βαρύ Μνημόνιο, νέα φοροεπιδρομή στα λαϊκά στρώματα και οδυνηρές μειώσεις μισθών και συντάξεων, απολύσεις, τσάκισμα των τελευταίων δικαιωμάτων, επιτάχυνση του ξεπουλήματος του δημόσιου, κοινωνικού πλούτου. Με μόνο αντάλλαγμα,  να “ξεπαγώσουν”  χρήματα τα οποία θα βγουν από τη μια τους τσέπη για να μπουν στην άλλη, με τη μορφή αποπληρωμής δόσεων και τόκων.
Την ίδια στιγμή παραμένουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης,  τα πογκρόμ τύπου
«Ξένια Δία», ο φράχτης στον Έβρο, οι πνιγμοί στο Αιγαίο, η κατάργηση της ιθαγένειας, συνολικά όλα τα μέτρα που συμπλήρωναν τα μνημόνια τα τελευταία  χρόνια. Και η δίκη ενάντια στους νεοναζί δολοφόνους που ξεκίνησε, πηγαίνει με απαράδεκτα αργούς ρυθμούς, μια που η κυβέρνηση αφήνει όλα τα περιθώρια γι’ αυτό και τα αφεντικά των ΜΜΕ συνεχίζουν να προβάλλουν και να παρουσιάζουν την Χ.Α. ως «νόμιμο πολιτικό κόμμα».

Πολιορκία από τα τανκς των ΜΜΕ
Σε αυτή την προσπάθεια, τα καθεστωτικά ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, διαδραματίζουν κομβικό και καθοριστικό ρόλο. Άλλοτε με απειλές και άλλοτε με συμβουλές, πότε με εκβιασμούς και πότε με παραινέσεις, μια με το κακό και μια με το καλό, αλλά πάντοτε με άξονα την παραπληροφόρηση και με γνώμονα τα συμφέροντα των ιδιοκτητών τους και του “όλου” της αστικής τάξης, τα μίντια είναι τα σύγχρονα ιδεολογικά τανκς που πολιορκούν ασφυκτικά τις συνειδήσεις, μέχρι να τις λυγίσουν ή να τις τσακίσουν.
Παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για πληρωμή των χρωστούμενων, για φορολόγηση και για λουκέτο σε όσους δεν συμμορφωθούν, τα δελτία των 7, 8 και 9, τα πρωτοσέλιδα των περισσότερων εφημερίδων, καθώς και δεκάδες “ειδησεογραφικά” sites παραμένουν – όπως και προεκλογικά ή σε περιόδους μεγάλων κοινωνικών αναταραχών και κινητοποιήσεων – ένας απροκάλυπτα προπαγανδιστικός μηχανισμός, ένα κανόνι διασποράς φόβου και επιλεγμένων “αποκαλύψεων”. Σε αυτά δε ανακυκλώνονται, πλην ελάχιστων  εξαιρέσεων,  οι γνωστοί-άγνωστοι “αστέρες”, μεταφέροντας αυτούσια τη γραμμή ή τις ενστάσεις των κέντρων εξουσίας που εξυπηρετούν.
Υπουργοί, υφυπουργοί και άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες διαπομπεύονται μέχρι
να σιωπήσουν, να εφαρμόσουν την “πρέπουσα” πολιτική ή να αποπεμφθούν ως άχρηστοι και αποτυχημένοι. Κοινωνικοί αγώνες συκοφαντούνται και το δίκιο δίνεται, χωρίς δεύτερη κουβέντα, στους εργοδοτικούς εκπροσώπους. Ο αντίλογος φιμώνεται ή υποβαθμίζεται σε βαθμό που να είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος. Πληρωμένοι γραφιάδες και αναλυτές κάνουν εντατικές υπερωρίες, εκτελώντας με τους οχετούς τους “συμβόλαια θανάτου”, με θύμα την αλήθεια.
Όσο για τις φωνές διαμαρτυρίας στο χώρο των καθεστωτικών ΜΜΕ, μειώνονται διαρκώς. Όσες εξακολουθούν να ακούγονται,  αντιμετωπίζουν  – εμμέσως  ή αμέσως  – την απειλή της απόλυσης και της ανεργίας, της απώλειας της ασφάλισης και των παροχών υγείας. Ακόμη και εκείνες που καταφέρνουν να επιβιώνουν, γνωρίζουν ότι είναι υπό προθεσμία και οι μέρες τους είναι μετρημένες αν η κατάσταση δεν αλλάξει ριζικά.

Εκβιασμός με ασφάλιση και μισθό
Και πώς να γίνει  διαφορετικά,  άλλωστε; Αν διαφωνείς και διαμαρτύρεσαι για το μισθό σου, το ωράριό σου ή την κατάντια της ενημέρωσης, δεν μπορείς να πας μακριά. Βεβαίως, μπορεί να μην απολυθείς άμεσα, όπως συνέβη στη συντριπτική πλειοψηφία όσων τόλμησαν να αρνηθούν τις ατομικές συμβάσεις εργασίας ή να υπερασπίσουν μαχητικά το δικαίωμα στην απεργία. Όμως, είναι σίγουρο ότι τα ρεπορτάζ και τα κείμενά σου θα αρχίσουν να θεωρούνται μη ολοκληρωμένα,  ανεπαρκή,  κακογραμμένα.
Ολοένα λιγότερα θα δημοσιεύονται κι αυτά ανώνυμα.
Έτσι, σιγά-σιγά, θα θεωρηθείς περιττός και σίγουρα πολύ ακριβός σε σύγκριση με ό,τι προσφέρεις. Ίσως, τότε, να σου ζητηθεί να αποχωρήσεις “οικειοθελώς”, με κάποια αποζημίωση, για να μην λερωθεί το... μητρώο σου. Σε κάθε περίπτωση, θέση δεν θα υπάρχει για εσένα.
Φυσικά, ένας απολυμένος μπορεί πολλές φορές να βρει μια δουλίτσα. Εκατοντάδες μικρά και μεγαλύτερα sites αναζητούν συνεργάτες και ειδικά έμπειρους. Συχνά και κάποιες εφημεριδούλες ή ραδιοφωνικοί σταθμοί. Και προσφέρουν ό,τι καλύτερο για τις δύσκολες μέρες που ζούμε – τόσο που πρέπει να πει κανείς και ευχαριστώ: Πολύωρη εργασία  χωρίς ωράριο, μισθό 200-
500 ευρώ (τα παραπάνω είναι πολυτέλεια), μπλοκάκι και αυτασφάλιση, κανένα εγγυημένο δικαίωμα (ημέρες άδειας, Σαββατοκύριακα, επιδόματα, αποζημιώσεις και άλλα τέτοια περιττά).
Όποιος θέλει, λοιπόν, έχει κάθε δικαίωμα να διαφωνεί και να διαμαρτύρεται – ξέρει πού θα καταλήξει. Αν η προοπτική του φαίνεται πολύ μαύρη, τότε δεν έχει παρά να “βγάλει τον σκασμό” και να κάνει αυτό που του λένε. Έστω και με διαρκώς λιγότερα λεφτά, μιας και τα αφεντικά παραπονιούνται πως δεν μπορούν να είναι ανταγωνιστικά απέναντι σε μαγαζιά με τέτοιες αμοιβές και είναι αναγκασμένα και αυτά να μειώνουν διαρκώς το κόστος. Τουλάχιστον, όμως, κάτι θα παίρνει, έστω και καθυστερημένα...

Θεατές και συνένοχοι
Θα περίμενε κανείς, απέναντι σε αυτή τη λαίλαπα, η ΕΣΗΕΑ και αρκετές από τις άλλες Ενώσεις στο χώρο τον ΜΜΕ να έχουν εξεγερθεί, να βρίσκονται συνεχώς δίπλα στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους μπλοκάκηδες. Με διαρκείς και πολύμορφες (απεργιακές και μη) κινητοποιήσεις, να αξιοποιούν όλα τα όπλα που έχουν στη φαρέτρα τους προκειμένου να σώσουν ό,τι σώζεται, αλλά και να εκπονήσουν ένα σχέδιο για την αντεπίθεση. Να υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια τα ασφαλιστικά ταμεία, ίσως το μοναδικό άξιο λόγου «ασημικό» που έχει  απομείνει  στον κλάδο.
Τίποτε  από αυτά δεν συμβαίνει, φυσικά, όπως είναι  εύκολο  να διαπιστώσει οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδη σχέση με τα όσα συμβαίνουν στον θαυμαστό  κόσμο των ΜΜΕ. Πρακτικά, οι πλειοψηφίες στα ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και των περισσότερων Ενώσεων έχουν καταστεί, απολύτως συνειδητά, συνένοχες στο έγκλημα, στοχεύοντας παράλληλα στην επιστροφή στο μοντέλο των κλειστών επαγγελματικών «κλαμπ» και τον αποκλεισμό της πλειοψηφίας.
Ειδικά από τις παρατάξεις της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, βεβαίως, θα περίμενε κανείς  να έχουν βγει κυριολεκτικά  στα «κάγκελα». Να έχουν κηρύξει ανένδοτο κατά των εκδοτών και των καναλαρχών, των μνημονιακών πολιτικών, των πάσης φύσης εκφραστών και υπηρετών της διαπλοκής με τα κέντρα εξουσίας. Να έχουν βάλει στο στόχαστρό τους το χρεοκοπημένο σύστημα που είναι συνένοχο για το γεγονός ότι φτάσαμε ως εδώ, έχοντας ρίξει ελάχιστες
«τουφεκιές» κι αυτές στον αέρα. Θα περίμενε κανείς να πρωταγωνιστούν στις προσπάθειες για τη δημιουργία ενός αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής, σπάζοντας στεγανά και αντιδραστικές δοξασίες.
Όμως, η στάση τους προκαλεί θλίψη και οργή. Το μεν ΠΑΜΕ περιορίζεται σε βαρύγδουπες ανακοινώσεις και συμβολικές ενέργειες, έχοντας ουσιαστικά καταθέσει τα όπλα με το επιχείρημα ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει σε αυτό το σύστημα. Ενώ παράλληλα, με τα πεπραγμένα του τα προηγούμενα χρόνια, έχει «λερωμένη τη φωλιά» του και έχει χάσει μεγάλο μέρος της αξιοπιστίας του στον κλάδο.
Ακόμη χειρότερη  είναι η κατάσταση με την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, τη «Συσπείρωση Δημοσιογράφων-Δούρειος Τύπος». Έχοντας ουσιαστικά επενδύσει τα προηγούμενα χρόνια στο κλισέ «γινόμαστε κυβέρνηση, λύνουμε τα προβλήματα», τους τελευταίους μήνες βρίσκεται σε μια βαθιά κρίση ταυτότητας λόγω της κυβερνητικής πολιτικής, η οποία εντείνεται από τις ανερμάτιστες συμμαχίες και την έλλειψη προγραμματικών συγκλίσεων.

 Ένα πείραμα…μεγάλου συνασπισμού
Για την ακρίβεια, αυτό που συμβαίνει εδώ και κάποιο διάστημα στα ΜΜΕ, μπορεί χωρίς υπερβολή να περιγραφεί ως η συγκρότηση ενός υβριδίου «μεγάλου συνασπισμού» ανάμεσα στις παραδοσιακές τροϊκανές δυνάμεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) και τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα όσα έχουν διαδραματιστεί το τελευταίο διάστημα μαρτυρούν του λόγου το αληθές.
Ειδικότερα:
Στην ΕΣΗΕΑ και την ΠΟΕΣΥ, η συνεργασία των εκπροσώπων της Συσπείρωσης με τη μνημονιακή παράταξη είναι αξιοζήλευτη. Στα ΔΣ και των δύο, άλλωστε, με συναινετικές διαδικασίες, οι καθαροί μνημονιακοί έχουν διασφαλίσει την προεδρία, ενώ η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ έχει εκλέξει τους γενικούς γραμματείς. Το αποτέλεσμα είναι ότι τόσο η Ένωση όσο και η Ομοσπονδία λάμπουν δια της απουσίας τους από τα μεγάλα προβλήματα, έχουν ξεχάσει τι σημαίνει κινητοποίηση και σύγκρουση, ενώ έχουν μετατραπεί σε μηχανισμούς έκδοσης ανακοινώσεων, φορείς  οργάνωσης εκδηλώσεων – ακόμη και σε «εταιρίες» που ασχολούνται με την απορρόφηση κονδυλίων του ΕΣΠΑ.
Στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, η συγκυβέρνηση εκφράστηκε με την ανανέωση της θητείας της προηγούμενης προέδρου, η οποία είχε διοριστεί από τους Σαμαρά-Βενιζέλο και είχε εξυπηρετήσει  θαυμάσια τους στόχους τους. Υπαρχηγοί της τοποθετήθηκαν πρόσωπα που ανήκουν  είτε πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε  να μην υπάρχει  καμία  αμφιβολία ότι θα υπάρχει συναίνεση για την πορεία του ασφαλιστικού φορέα. Κάτι που συνέβη, άλλωστε, με τη συναπόφασή τους για τη διάθεση σημαντικού μέρους  των ταμειακών διαθεσίμων  προκειμένου  να πληρωθούν οι δόσεις  στην ΕΚΤ και το ΔΝΤ, τη στιγμή που ετοιμάζονται νέες περικοπές σε συντάξεις.

Στον ΕΔΟΕΑΠ, τέλος, οι εκπρόσωποι των δύο στρατοπέδων δεν δίστασαν να οργανώσουν ένα «πραξικόπημα» προκειμένου να αποτρέψουν την ύπαρξη μιας μη διαπλεκόμενης, αγωνιστικής και αντιμνημονιακής διοίκησης, που θα τους χάλαγε τη «σούπα». Έτσι, ωμά και απροκάλυπτα, απέκλεισαν από την προεδρία του Οργανισμού την πρώτη σε σταυρούς σύμβουλο της μεγαλύτερης ένωσης (με 5 στους 9 συμβούλους), μοίρασαν μεταξύ τους τις θέσεις της διοίκησης και τώρα ετοιμάζονται για ένα μεγάλο πακέτο οδυνηρών περικοπών στις παροχές και τις συντάξεις, όπως απαιτεί η τρόικα.
Το κερασάκι στην τούρτα: η «νέα» ΕΡΤ

Μέσα σε αυτό το ζοφερό σκηνικό, η νομοθετική ρύθμιση για την «επανίδρυση» της ΕΡΤ και ο ορισμός της νέας της διοίκησης αποτέλεσε τη χαριστική βολή στις αυταπάτες ότι αυτή η κυβέρνηση μπορεί να πάει κόντρα στο σύστημα της εξουσίας, να τιμήσει τους αγώνες των εργαζομένων, να βάλει τα θεμέλια για μια πραγματικά ανεξάρτητη, κοινωνικά ελεγχόμενη, αντικειμενική και πλουραλιστική δημόσια τηλεόραση.
Σχεδόν δύο χρόνια μετά το «μαύρο», τα όσα συμβαίνουν δεν μπορούν παρά να χαρακτηριστούν ως έγκλημα και προδοσία. Τόσο απέναντι στους εκατοντάδες χιλιάδες οι οποίοι βγήκαν στους δρόμους, μέσα και έξω από το Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής, στην ΕΡΤ-3 στη Θεσσαλονίκη και σε δεκάδες περιφερειακούς σταθμούς. Όσο και για τους εκατοντάδες ηρωικούς εργαζόμενους, που αρνήθηκαν να υποταχτούν, έμειναν αποφασισμένοι στις επάλξεις, κράτησαν ψηλά τη σημαία του αγώνα και απέδειξαν εμπράκτως ότι ένα διαφορετικό μοντέλο ενημέρωσης και δημόσιας τηλεόρασης είναι όχι απλώς υπαρκτό, αλλά και απολύτως εφικτό.
Κι όμως. Απέναντι σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, η κυβέρνηση ουσιαστικά έφερε ένα νόμο με τον οποίο απλώς αλλάζει το όνομα  – από ΝΕΡΙΤ σε ΕΡΤ – εξισώνει  αγωνιστές  και «νενέκους», δεν διασφαλίζει τα δικαιώματα  των απολυμένων και τους φοράει «καπέλο» έναν άνθρωπο βγαλμένο μέσα από τα σπλάχνα της δια- πλοκής, των ιδιωτικών συμφερόντων και, εκτός όλων των άλλων, υπέρμαχο του πραξικοπήματος της 11ης Ιουνίου 2013!



Η υποταγή οδηγεί στην καταστροφή. Ο αγώνας γεννά την ελπίδα
Μπορούμε, άραγε, να αλλάξουμε κάτι απέναντι σε αυτό τον πανίσχυρο συρφετό που λυμαίνεται τα ΜΜΕ; Υπάρχει ελπίδα ή μήπως πρέπει να υποταχθούμε μια ώρα αρχύτερα και όποιος και όσο αντέξει;  Μας έχει απομείνει δύναμη και όπλα στη φαρέτρα μας ή είμαστε από χέρι καμένοι και χαμένοι;
  • Μπορούμε – αρκεί να το θελήσουμε!
  • Μπορούμε – αρκεί να το πιστέψουμε!
  • Μπορούμε – αρκεί να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε δίκιο!
  • Μπορούμε – αρκεί να θυμηθούμε πως είμαστε οι πολλοί!
  • Μπορούμε – αρκεί να ξέρουμε πως τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κατακτιούνται!
Μεγαλοεκδότες, καναλάρχες και κυβερνήσεις έχουν εφαρμόσει με επιτυχία την τακτική του κατακερματισμού και της συκοφάντησης. Εμείς μπορούμε και οφείλουμε να απαντήσουμε οικοδομώντας μια νέα ενότητα στη βάση – δημοκρατική, ακηδεμόνευτη, ριζοσπαστική, αγωνιστική, ανατρεπτική. Απέναντι στις συντεχνιακές και καθεστωτικές λογικές, να αντιτάξουμε τη δύναμη της αλήθειας και των πολλών, τη δύναμη που μας δίνει το γεγονός ότι δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι στα ΜΜΕ είμαστε σάρκα από τη σάρκα της κοινωνίας και όχι εχθρός της.


Αγωνιζόμαστε για


-Το δικαίωμά μας στη δουλειά
-Αξιοπρεπείς μισθούς,
χωρίς μπλοκάκια και μαύρα

-Συλλογικές συμβάσεις,
πλήρη ασφάλιση και παροχές υγείας για όλους

-Άμεση ένταξη στην ΕΣΗΕΑ
και πλήρη κάλυψη των συναδέλφων μας σε όλα τα Μέσα
και ειδικά στο Διαδίκτυο

-Αποφασιστική και άμεση ενίσχυση των ανέργων, κάλυψη των ασφαλιστικών τους αναγκών
-Ένα κλάδο - Ένα συνδικάτο - Ένα ταμείο
-Αντικειμενική ενημέρωση για την κοινωνία
-Διαγραφή του χρέους


Λέμε όχι
στα παλιά και νέα Μνημόνια, στους ευρωμονόδρομους, τους “θεσμούς” και τις τρόικες

στη συνέχιση των απολύσεων, των εξευτελιστικών αμοιβών και της «γαλέρας» στα ΜΜΕ
στη γαλάζια, ροζ και πράσινη «συγκυβέρνηση» που επιχειρείται να επιβληθεί στον κλάδο
στο πραξικόπημα στον ΕΔΟΕΑΠ, τη μετάλλαξή του σε επαγγελματικό Ταμείο και τη μετατροπή της κοινωνικής μας ασφάλισης σε κερδοσκοπική μπίζνα 

στον αποκλεισμό χιλιάδων συναδέλφων μας από τις ενώσεις και την ασφάλιση
στην πληρωμή δόσεων προς τους μαυραγορίτες δανειστές με τα διαθέσιμα των Ταμείων μας
στην επιχείρηση μαζικής εξαγοράς ψήφων ανέργων από το «ιερατείο» της ΕΣΗΕΑ
στην απροκάλυπτη μετατροπή των ΜΜΕ σε μέσα προπαγάνδας από τα κέντρα εξουσίας


Απαιτούμε
  • Να μας γυρίσουν  πίσω τα κλεμμένα  ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ
  • Να πληρώσουν κράτος και εργοδότες τα χρέη τους και το κόστος της κρίσης
  • Μια αυτοδιαχειριζόμενη και ελεγχόμενη από την κοινωνία ΕΡΤ, με βάση τις προτάσεις των εργαζομένων που αγωνίζονται ηρωικά επί δύο χρόνια – όχι ένα κακέκτυπο του παλιού κυβερνητικού φερέφωνου ή της ΝΕΡΙΤ
  • Την κατάργηση της παράλληλης και ασύμβατης απασχόλησης σε ΜΜΕ, δημόσια και ιδιωτικά, και σε γραφεία τύπου


                                     Πρωτοβουλία για την Ανατροπή                   (FINANCIAL CRIMES, Αριστερό Ριζοσπαστικό     

                       ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, ανένταχτοι)



Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Υπουλα παιχνίδια με την περίθαλψη των ασφαλισμένων του ΕΔΟΕΑΠ (updated)



Ερωτήματα ως προς την αιφνιδιαστική λήξη της σύμβασης με το διαγνωστικό κέντρο "Ιατρόπολις" και την ταλαιπωρία των ασφαλισμένων, θέτουν προς τη νέα διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ τα μέλη του ΔΣ Πόπη Χριστοδουλίδου, Γιάννης Αγγέλης και Κώστας Ντελέζος.
Διαβάστε την επιστολή τους που παραμένει αναπάντητη μέχρι σήμερα:

Προς πρόεδρο Δ.Σ ΕΔΟΕΑΠ, κ. Ευ.Τάτση

Επιτροπή ΤΥΠ

Κοινοποίηση : μέλη Δ.Σ ΕΔΟΕΑΠ

γεν.διευθυντή, κ.Ιω. Μιχαλακούκο

Τομεάρχη ΤΥΠ, κ. Μ.Γκιώνη



Μετά από επώνυμες διαμαρτυρίες συναδέλφων ασφαλισμένων, την Παρασκευή 15 Μαίου, αλλά και μετά από δική μας τηλεφωνική επιβεβαίωση, την επομένη,  στο διαγνωστικό κέντρο ‘Ιατρόπολις‘ Χαλανδρίου, ρωτάμε εγγράφως και επισήμως και ζητάμε κατά τον ίδιο τρόπο έγγραφη και   άμεση απάντηση και αναλυτική ενημέρωση:

Για ποιο λόγο οι υπεύθυνοι του κέντρου υποστηρίζουν πως έληξε ξαφνικά και απροειδοποίητα η σύμβαση του ‘Ιατρόπολις‘ με τον ΕΔΟΕΑΠ, ζητώντας από τα μέλη-μετόχους μας να πληρώσουν τις εξετάσεις τους ως ιδιώτες. 

Τα ερωτήματα είναι εύλογα:

- Πως γίνεται ξαφνικά από την περασμένη Παρασκευή το απόγευμα, μετά τις 4, όπως μας είπαν από την γραμματεία του κέντρου, να δόθηκε από το λογιστήριό τους εντολή να απαντούν πως έχει λήξει η σύμβαση με τον ΕΔΟΕΑΠ;

- Δεν είχαν ειδοποιήσει ούτε εγγράφως, ως όφειλαν, ούτε προφορικώς, κανέναν από τις υπηρεσίες μας, ούτε την Επιτροπή ΤΥΠ, ούτε τον Διευθυντή, ούτε την  Τομεάρχη ΤΥΠ, ούτε και τον προϊστάμενο της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας;

- Και πώς έγινε αυτό, αφού οι νομικοί τους γνωρίζουν πάρα πολύ καλά  ότι παραβιάζουν τους όρους της σύμβασης;  

- Και πως εξηγείται, αφού ο ΕΔΟΕΑΠ δεν είχε ποτέ πρόβλημα μαζί τους;

- Έχει υπάρξει επικοινωνία και πότε, για τελευταία φορά υπευθύνων του κέντρου με τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες του Οργανισμού και αν υπήρξε, τί ακριβώς αφορούσε και τί ειπώθηκε σε αυτή; 

Το θέμα είναι σοβαρό γιατί ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση ταλαιπωρούνται οι ασφαλισμένοι, ενώ ταυτοχρόνως δημιουργείται αρνητική εικόνα για τον ΕΔΟΕΑΠ .

Με την ευκαιρία , επιθυμούμε να λάβουμε συγκεκριμένες απαντήσεις, αν υπάρχουν παρόμοια προβλήματα και με άλλα διαγνωστικά κέντρα  ή νοσοκομεία και να ενημερωθεί το ΔΣ , την Πέμπτη 21 Μαΐου, με αναλυτικά και ακριβή στοιχεία. 

Επίσης, να μας ενημερώσετε τί μέτρα προτείνετε να ληφθούν για να μην παρουσιάζονται ανάλογα προβλήματα και να μην ταλαιπωρούνται οι μέτοχοι-μέλη του ΕΔΟΕΑΠ.

Γιατί για μας -και θέλουμε να πιστεύουμε και για όλα τα μέλη του Δ.Σ- πρώτα και πάνω από όλα,  προέχει ο ασφαλισμένος και η εξυπηρέτηση του.

 Με εκτίμηση

 Τα μέλη του Δ.Σ του ΕΔΟΕΑΠ

 Γιάννης Αγγέλης, Κώστας Ντελέζος, Πόπη Χριστοδουλίδου

UPDATE
Σας κοινοποιούμε τις τελευταίες εξελίξεις για την υπόθεση όπως δημοσιοποίησε το μέλος του ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ Πόπη Χριστοδουλίδου στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook. Ομως η Πόπη Χριστουδουλίδου δεν διοικεί μετά το τελευταίο "πραξικόπημα" στον ιατροφαρμακευτικό φορέα δημοσιογράφων και διοικητικών υπαλλήλων.
Ελπίζουμε να δοθούν επίσημα εξηγήσεις από τη διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ σε όλους τους ασφαλισμένους...

 Πόπη Χριστοδουλίδου: Για να είμαστε ξεκάθαροι, από την πρώτη στιγμή, κάναμε επειγόντως δυναμική παρέμβαση για το γεγονός, πως, μεγάλο διαγνωστικό Κέντρο ανακοίνωνε, την Παρασκευή, 15 του μήνα στους ασφαλισμένους του ΕΔΟΕΑΠ ότι έληξε η σύμβαση και πρέπει να πληρώσουν ως ιδιώτες.
Είμασταν στον ΕΔΟΕΑΠ , Δευτέρα, Τρίτη με επιστολή, προφορική παρέμβαση και πίεση. Το θέμα έληξε σήμερα 20 του μήνα, οπότε και το διαγνωστικό κέντρο δέχεται κανονικά τα μέλη του Οργανισμού.( οι λεπτομέρειες δεν εξυπηρετούν τον Οργανισμό, αυτή την ώρα).
Οι Αγγέλης, Ντελέζος, Χριστοδουλίδου κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε και το αποτέλεσμα είναι θετικό για τα μέλη-μετόχους.
Επίσης, τα ομοιοπαθητικά, τα έκοψε, η πλειοψηφία του προηγούμενου ΔΣ, παρά την σθεναρή αντίθετη άποψη, την δική μου και του Αγγέλη, επί προεδρίας Σόμπολου και με πρόταση ταμία Χριστόπουλου- την οποία ψήφισε και ο γ.γ .
Το ξαναφέραμε, σε νεότερο συμβούλιο το θέμα, εγω και ο Αγγέλης και αρνήθηκε η πλειοψηφία να ΑΛΛΑΞΕΙ την λανθασμένη απόφασή της.
Την περασμένη εβδομάδα, το ξαναέφερε, στο Δ.Σ, η Επιτροπή ΤΥΠ , Σταθάτου, Καρούτζος, Παπαιωάννου, προτείνοντας να τα επαναφέρουμε.
Το ψηφίσαμε κι εμείς, γιατί είναι πεποίθησή μας πως ήταν λάθος να κοπουν. Και δηλώσαμε ικανοποιημένοι, που, ο κ. γ.γ κατάλαβε, πως είχε ψηφίσει λανθασμένα την πρόταση του πρώην ταμία να κοπούν, στο προηγούμενο Δ.Σ.
Και τέλος , η Επιτροπή ΤΥΠ έφερε την πρόταση να προσληφθεί και δεύτερος οφθαλμίατρος- το είχαμε προτείνει, στο προηγούμενο Δ.Σ, εγώ κι ο Αγγέλης και το υποστήριξε και ο κ. Σόμπολος και το απέρριψε η πλειοψηφία- γιατί δεν ήθελαν με τίποτα να κατανοήσουν ότι, ο ΕΔΟΕΑΠ έχει πράγματι ανάγκη από δεύτερο οφθαλμίατρο.
Το ψηφίσαμε, γιατί, τουλάχιστον, για μας τους τρεις, προέχει η εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων , πάνω και πρώτα από όλα.
Αλλά, ούτε καινούργιο είναι, ούτε έγινε κατόπιν επιφοίτησης...
Αυτά, για να γνωρίζετε, όλοι τι συμβαίνει. Να είστε βέβαιοι και βέβαιες, ότι και μάχες δίνουμε και αντιστεκόμαστε και είμαστε σε εγρήγορση.
Θα επανέλθουμε!



Συμμετέχουμε σήμερα, Τετάρτη 20 Μαϊου, στη Γενική Συνέλευση της ΕΣΗΕΑ. Μπαίνουμε ...κόκκινη σφήνα στα σχέδια τους!

Συνάδελφοι συμμετέχουμε σήμερα, Τετάρτη 20 Μαϊου, στη Γενική Συνέλευση του σωματείου μας.
Αξιολογούμε τον απολογισμό της απερχόμενης διοίκησης και αναλύουμε τις προτάσεις μας εν όψει των εκλογών στην ΕΣΗΕΑ στις 3 και 4 Ιούνη.
Εξηγούμε γιατί η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή αποτελεί την ...κόκκινη σφήνα ανατροπής στα σχέδια τους.
Η Γενική Συνέλευση των μελών της ΕΣΗΕΑ πραγματοποιείται αύριο, Τετάρτη, 20 Μαΐου 2015, στις 11 π.μ., στο Ξενοδοχείο “DIVANICARAVEL” (Βασ. Αλεξάνδρου αρ. 2, Αίθουσα «ΟΛΥΜΠΙΑ»), με όσα μέλη κι αν είναι παρόντα.
Ενόψει της Γενικής Συνέλευσης και προκειμένου να καταστεί δυνατή η συμμετοχή όλων μας, το Διοικητικό Συμβούλιο κήρυξε 6ωρη στάση εργασίας από τις 11 π.μ. έως τις 5 μ.μ. όλων των δημοσιογράφων σε όλα ανεξαιρέτως τα ΜΜΕ, ιδιωτικά και δημόσια της Αττικής (εφημερίδες, ιδιωτική και δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση, ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΓΕΕ-ΓΓΜΕ και ενημερωτικές ιστοσελίδες).
Συνάδελφοι, όλοι την Τετάρτη, 20 Μαΐου 2015 στις 11.00 π.μ. στο Ξενοδοχείο “DIVANICARAVEL”.
Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ.

Τρίτη 19 Μαΐου 2015

Ορθιοι και καθαροί χωρίς συμφωνίες και μοιρασιές κάτω από τραπέζι

Νάσος Μπράτσος- υποψήφιος με την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή 
Ξεμύτισαν και οι κρυμμένοι των μνημονιακών χρόνων και είπαν να κάνουν εκλογές, αλλά ο απολογισμός τους θυμίζει ΜΚΟ και φιλανθρωπικό – εξωραϊστικό σύλλογο και όχι σωματείο εργαζομένων.
Η συνήθης πρακτική του απερχόμενου Δ.Σ. ήταν σχεδόν αποκλειστικά το νομικό σκέλος των υποθέσεων, δηλαδή προσφυγές στην επιθεώρηση εργασίας και τα δικαστήρια, που προφανώς πρέπει να γίνονται, αλλά λόγω της φύσης τους είναι χρονοβόρες και συχνά αναποτελεσματικές, παρά το δίκαιο των υποθέσεων. Καμία συνολικοποίηση και κανένας συντονισμός των κινητοποιήσεων που όλες είχαν την ίδια μνημονιακή μήτρα γέννησης ακριβώς των ίδιων προβλημάτων.  Δίπλα σε αυτά και οι κούτες με τα τρόφιμα, που «αξιοποιήθηκαν» από ορισμένους σαν «παροχή» για να ζητηθεί εκλογικό αντάλλαγμα στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ. Καμία έκπληξη, εκεί άρχιζε πάντα κι εκεί τελείωνε η συνδικαλιστική φτώχεια, ο εκχυδαϊσμός και η εκμετάλλευση της δύσκολης στιγμής των συναδέλφων  και ο μαυρογιαλουρισμός.

Εδώ και καιρό τα βασικό ζήτημα δεν είναι μόνο το «πλαίσιο αιτημάτων» (με το οποίο θα μπορούσαμε να βρούμε συγκλήσεις με πολλούς συναδέλφους), αλλά η λογική που τα διέπει. Αυτό ακριβώς είναι το «αγκάθι» για το οποίο αποφεύγουν να μιλήσουν, όσοι σας βομβαρδίζουν με ατελείωτα πλαίσια και αναρίθμητα αιτήματα & διεκδικήσεις.
Επιχειρούν να κρύψουν ότι στήριξαν όλες τις κυβερνήσεις που διέλυσαν τα πάντα στο εργασιακό – ασφαλιστικό τοπίο και επιχειρούν με μερικά σακουλάκια φακής στα πακέτα βοήθειας κι ένα κλείσιμο ματιού για εξασφάλιση θέσεων εργασίας, να υφαρπάξουν ψήφους και συνειδήσεις.
Όταν όλα κινούνται για την αποπληρωμή (στο πολλαπλάσιο φυσικά) ενός χρέους το οποίο δεν το δημιούργησε ο κόσμος της δουλειάς, τότε συνεχώς ο πήχης θα πέφτει όλο και πιο χαμηλά. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια και όποιος δεν την βλέπει, απλώς στρουθοκαμηλίζει.
Πυξίδα μας οι κινηματικές διεκδικήσεις (σε όλο το φάσμα της κοινωνίας) για διαγραφή του χρέους για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε συλλογικές συμβάσεις που να προσφέρουν αξιοπρεπή διαβίωση, καλές εργασιακές συνθήκες, που μεταφράζεται σε προσλήψεις ανέργων, γιατί η υποστελέχωση παράγει υπερεντατικοποίηση για τους εργαζόμενους, ανεργία και φτώχεια για τους απολυμένους, «μαύρες τρύπες» στα ταμεία και copy paste «δημοσιογραφία», αφού η κρίση δημιουργεί φραγμούς για την έρευνα και την κοινωνική διάσταση της δημοσιογραφίας, αφήνοντας έδαφος στους «χορηγούς».
Στον αντίποδα, εγχειρήματα απολυμένων συναδέλφων για συλλογικά μέσα με αυτοδιαχειριστικό χαρακτήρα, προέρχονται βεβαίως από τη θέλησή τους είτε να μην φιμωθούν και να παράγουν δημοσιογραφικό προϊόν υψηλής ποιότητας και ευαισθησίας, καθώς και την εξασφάλιση των βιοτικών τους αναγκών, αλλά δεν αποτελούν στο σύνολό τους (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) οικονομικά βιώσιμες επιλογές, ειδικά στο περιβάλλον που επικρατεί.
Συνεπώς πρέπει να παραμείνει στην προμετωπίδα μας ο αγώνας για εξασφάλιση της μισθωτής εργασίας, των συμβάσεων, της αντιμετώπισης της ανεργίας, της υπεράσπισης των συνδικαλιστικών μας οργανώσεων, που παρά την κατάντια τους, πρέπει να επιχειρήσουμε να τις κάνουμε φιλόξενο τόπο για τους εργαζόμενους, ανοίγοντάς τες και για όσους μένουν αποκλεισμένοι από αυτές λόγω των αναχρονιστικών τους καταστατικών.
Όπως έδειξε και ο μακροχρόνιος αγώνας στην ΕΡΤ, τίποτα δεν πάει χαμένο και οι αγώνες μπορούν να δώσουν προοπτική στον κόσμο της δουλειάς.
Σε αυτό τον αγώνα δεν χωράνε λογικές συγκυβέρνησης με όσους υπήρξαν υπερασπιστές των μνημονίων, συγκάλυψαν τις ευθύνες κυβερνήσεων και εργοδοτών, οπισθοχώρησαν σε κρίσιμες μάχες, επέλεξαν αδίστακτα τη σύμπλευση με τους απολογητές του «μαύρου» στην ΕΡΤ και οργάνωσαν φιέστες με αυτούς, την ώρα που τα ΜΑΤ έξω από τη ΕΣΗΕΑ χτυπούσαν τους ανέργους και απλήρωτους που διαμαρτύρονταν.
Ήδη όσοι με αριστερό πρόσημο, κινήθηκαν σε τέτοιες τροχιές, αντιμετωπίζουν τις συνέπειες των επιλογών τους, αλλά αυτό αφορά τους ίδιους. Όπως έστρωσε ο καθένας θα κοιμηθεί.
Καλούμε τους συναδέλφους να μην πιστεύουν και να μην περιμένουν «σωτήρες» που τους δίνουν υποσχέσεις και τους χαϊδεύουν τα αυτιά. Η επαναλειτουργία της ΕΡΤ, με τους όρους και το νομικό πλαίσιο με το οποίο γίνεται είναι κραυγαλέο παράδειγμα που πρέπει να οδηγήσει σε συμπεράσματα.
Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή και σε αυτές τις εκλογές διεκδικεί την ψήφο των συναδέλφων για να κινηθεί στη ρότα της σύμπλευσης με την κοινωνία και τις ανησυχίες της, για δημοσιογραφία στο πλευρό των «αδυνάτων» (που υπομένουν το bylling των δελτίων των 8) και όχι γραφείο Τύπου της τρόικας - «θεσμούς» τους λέμε τώρα- και μεγάλων επιχειρήσεων.
Άλλωστε σε όλες τις μάχες δώσαμε το παρόν. Πληγωμένοι, όπως όλος ο κλάδος από τις συνέπειες της κρίσης, αλλά όρθιοι και καθαροί χωρίς συμφωνίες και μοιρασιές κάτω από τραπέζι, ούτε στην ΕΣΗΕΑ, ούτε στον ΕΔΟΕΑΠ. Έτσι λέμε να συνεχίσουμε, αξιοποιώντας τη δύναμη που θα μας δώσεις με την ψήφο σου, αλλά κυρίως με τη συμμετοχή σου και μετά τις εκλογές.

Νάσος Μπράτσος, δημοσιογράφος ertopen, υποψήφιος με την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή    (Financial Crimes, Αριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, ανένταχτοι)

Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

Λίγα λόγια και σταράτα

Συνάδελφοι .
Θα  ζητήσω  και πάλι την ψήφο σας  με τη βεβαιότητα  πως  ανταποκρίθηκα με ευθύνη  και αγωνιστικότητα  απέναντί σας  κατά τη θητεία  μου στο Δ.Σ.  της ΕΣΗΕΑ  η οποία μόλις έληξε .
Επέλεξα να  συμπορευθώ  αγωνιστικά  με την  παράταξη  της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή  στις εκλογές της 3ης  και 4ης  Ιουνίου  γιατί  μου  εξασφαλίζει  τη δυνατότητα  μιας μαχητικής  και ασυμβίβαστης  παρουσίας  στις εξελίξεις  του κλάδου  στη δυσκολότερη  φάση που  διανύει.
Στα λόγια, τις συνδικαλιστικές  παρατάξεις λίγα μας χωρίζουν . Ολες μιλούν  για την αναγκαιότητα συλλογικών  συμβάσεων, υπεράσπιση  των θέσεων εργασίας, αντιμετώπιση της ανεργίας, τήρηση της πολύπαθης δεοντολογίας  κλπ κλπ  .
Δεν θα σας κουράσω  επαναλαμβάνοντας τα τετριμμένα και κοινώς αποδεκτά . Θα υπενθυμίσω  όμως πως όλα τα ωραία λόγια χρειάζεται  κάποια στιγμή να επιβεβαιώνονται στην πράξη .
Και δυστυχώς λίγοι  συνδικαλιστές  μπορούν να ισχυριστούν  πως τίμησαν  τις ψήφους  που τους εμπιστεύθηκαν  οι συνάδελφοί μας .  Οταν αποτέλεσαν  και αποτελούν  άρρηκτο  κρίκο  του μνημονιακού  πολιτικού και μιντιακού συστήματος που οδήγησε  τη χώρα στο χείλος  του γκρεμού . Οταν  δέχτηκαν να γίνουν γρανάζια του συστήματος  καναλαρχών  και μεγαλοεκδοτών  και συνέπρατταν στην εξασφάλιση οικονομικής  και φορολογικής ασυλίας  τους .
Οταν συνεργάζονται  αγαστά  με τους προαναφερθέντες  όπως έδειξε  η συγκρότηση  του απερχόμενου Προεδρείου  της ΕΣΗΕΑ, όπως  έδειξε  η φαλκίδευση  της πρόσφατης ψήφου  μας στον ΕΔΟΕΑΠ , όπως δείχνουν  οι αμήχανες μουρμούρες  τους  για τους Ταγματάρχηδες .
Μια οφειλόμενη  εξήγηση ;  Γνωρίζετε  πως είχα εκλεγεί  με το ψηφοδέλτιο  της παράταξης  Δημοσιογραφική Συνεργασία . Διαφορές  αντιλήψεων,  σε μεθοδολογικά  ζητήματα για τον συνδικαλισμό,  αλλά  και  διαφορετικές απόψεις σε  πολλά  πολιτικά ζητήματα , μας οδήγησαν  σε πολιτισμένο  διαζύγιο. Σε  κάθε  περίπτωση  θα ξανασυναντηθούμε  αγωνιστικά  στα <μαγαζιά>  και στους δρόμους .
Ολοι μας  .
Με αγωνιστικούς  χαιρετισμούς 
Γιώργος  Φιλιππάκης       

Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

ΕΡΤ: Αγώνας διαρκείας μετά τη νίκη της επιστροφής στη δουλειά


H νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψήφισε ένα νόμο για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, πολύ πιο πίσω και από τις προεκλογικές της διακηρύξεις και ακόμα περισσότερο με τεράστια απόκλιση από τις συλλογικά εκφρασμένες θέσεις των συνελεύσεων των αγωνιστών της ΕΡΤ.
Προφανώς το κυρίαρχο στοιχείο είναι η δικαίωση του αγώνα και η επιστροφή όλων στις δουλειές τους.
Όμως με ανοιχτά όλα τα εργασιακά ζητήματα, με υπερεξουσίες στο διευθύνοντα σύμβουλο και διακοσμητικό Δ.Σ. και τον εναγκαλισμό με την εκάστοτε κυβερνητική εξουσία να διατηρείται, η κυβέρνηση «πρώτη φορά αριστερά», ανακυκλώνει παλιές δοκιμασμένες και αποτυχημένες συνταγές.
Στο τοπίο αυτό, ήρθε να προστεθεί η επιλογή του Δ.Σ.
Αν και τα πρόσωπα έχουν σίγουρα τη σημασία τους με ό,τι συμβολίζει το καθένα, εκτίμησή μας είναι ότι το συνολικό πλαίσιο επαναλειτουργίας της ΕΡΤ είναι εντελώς προβληματικό και ανεπαρκές. Ακόμα και αν στο μέλλον σημειωθούν πιθανές αλλαγές στη σύνθεσή τους, μετά από αντιδράσεις, δεν αλλάζουν το δείγμα γραφής της νέας κυβέρνησης, που, χρησιμοποιεί υλικά κατεδαφίσεων για να «χτίσει» το νέο φορέα.

Η επιλογή του διευθύνοντος συμβούλου ήταν το κερασάκι στην τούρτα.

Βεβαίως τα «ανοίγματα» προς τους υπηρετούντες το «μόρφωμα» είχαν φανεί πολύ καιρό πριν (συμμετοχή στελεχών της ΔΤ σε ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ στις αυτοδιοικητικές εκλογές, συμμετοχή σε σχεδιασμούς προεκλογικής περιόδου, διαρροές σχεδίων τύπου Μόσιαλου για συρρίκνωση της ΕΡΤ, κάλυψη πολιτικών και κομματικών εκδηλώσεων από τη ΔΤ-ΝΕΡΙΤ, κλπ).

Ήδη καθυστερεί απαράδεκτα η αξιοποίηση των –με νόμο πια- επαναπροσληφθέντων, που μπορούν και πρέπει να δώσουν στην ΕΡΤ, όλα τα χαρακτηριστικά του αγώνα 23 μηνών, για μια δημόσια ραδιοτηλεόραση αντάξια των προσδοκιών των πολιτών, που αγκάλιασαν για όλο αυτό το διάστημα το  αυτοδιαχειριζόμενο και πλουραλιστικό πρόγραμμα, που συνέβαλε στο γκρέμισμα της προηγούμενης μνημονιακής συγκυβέρνησης.

Επίσης οι συλλογικά και δημοκρατικά εκφρασμένες θέσεις των συνελεύσεων των αγωνιζόμενων εργαζομένων της ΕΡΤ, είτε για εργασιακά, είτε για θεσμικά ζητήματα, είτε για το πρόγραμμα, πρέπει να γίνουν ο πιλότος της «επανεκκίνησης» της ΕΡΤ, ενώ η συλλογική διαδικασία των συνελεύσεων, να παίζει τον κύριο ρόλο στην επεξεργασία θέσεων και τη λήψη αποφάσεων για την πορεία της ΕΡΤ. Το πείραμα της αυτοδιαχείρισης πέτυχε δίνοντας πολύτιμη εμπειρία και υψηλές ποιοτικές προδιαγραφές.

Σημαντικά αγωνιζόμενα τμήματα της κοινωνίας, στήριξαν τον μακροχρόνιο αγώνα στην ΕΡΤ, με κέντρο την πολιτική διάσταση που είχε και τους υψηλούς συμβολισμούς ενάντια στο «μαύρο» που επιχειρούσε η προηγούμενη κυβέρνηση να επιβάλλει σε όλους τους τομείς της ζωής μας, στην ενημέρωση, την Παιδεία, την Υγεία, τα εργασιακά κλπ
Ήδη εκφράζουν κι αυτά δυσαρέσκεια για τις παλινωδίες και τις καθυστερήσεις της κυβέρνησης, την ώρα που τα ιδιωτικά κανάλια συνεχίζουν στην «πεπατημένη» της συστημικής ενημέρωσης και οι εγχώριοι απολογητές της τρόικας επιχειρούν την ανασυγκρότησή τους, αξιοποιώντας τις κυβερνητικές παλινωδίες.

Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή στήριξε και στηρίζει με κάθε τρόπο τις διεκδικήσεις των αγωνιζόμενων εργαζομένων  για να επανέλθουν άμεσα στην εργασία τους με πλήρη δικαιώματα (ασφαλιστικά, εργασιακά), σε συνθήκες που να ενισχύουν τον πλουραλισμό και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του προγράμματος που αρμόζει να έχει η ΕΡΤ.
Η συλλογική δράση και η παρακαταθήκη των 23 μηνών αγώνα, είναι η ασφαλιστική δικλείδα για τους εργαζόμενους της ΕΡΤ, ώστε να αποκρουστούν και οι όποιες επιβουλές προκύψουν στο "νέο" τοπίο.

                                                   Πρωτοβουλία για την Ανατροπή
                                             (Financial Crimes, Αριστερό Ριζοσπαστικό 
                                                  ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, ανένταχτοι)