Δήλωση του Γιάννη Αγγέλη, Ταμία του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ

Σε αυτή την ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή για το παρόν και το μέλλον του δημοσιογραφικού κλάδου και τη στιγμή που οι εκδότες, επιβάλλοντας και ταυτόχρονα ακολουθώντας τις επιλογές της κυβέρνησης των μνημονίων, προχωρούν στην τελική μετωπική σύγκρουση με τους εργαζομένους και την ενημέρωση, απαιτείται άμεσα η δυναμική και αποφασιστική κινητοποίηση του κλάδου.

Οι εξελίξεις σε ΔΟΛ, Πήγασο, Ελευθεροτυπία, Alter και στα άλλα δημόσια και ιδιωτικά ΜΜΕ επιβάλλουν στο σωματείο να αναλάβει άμεσα δράση.

Η εφαρμογή γνωστών τακτικών κωλυσιεργίας στις συνεδριάσεις του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ μόνο και μόνο για να αποφευχθεί η επί της ουσίας παρέμβαση και αντιμετώπιση των επειγόντων προβλημάτων στις εφημερίδες και στα άλλα ΜΜΕ είναι πλέον επικίνδυνη. Το ίδιο και η... πεπατημένη της ανούσιας γενικής καταγγελίας επί παντός επιστητού - και μάλιστα από επαγγελματίες συνδικαλιστές, οι οποίοι φέρουν ακέραια την ευθύνη για τη σημερινή εικόνα του σωματείου.

Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή υποστηρίζει ότι ο κλάδος των ΜΜΕ οφείλει και πρέπει να απεργεί μαζί με όλους τους εργαζομένους που πλήττονται βάναυσα από την πολιτική της τρόικας και της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, μεριμνώντας, παράλληλα, για να υπάρξει εναλλακτική, απεργιακή ενημέρωση από τη σκοπιά των εργαζομένων και των σωματείων τους. Η Πρωτοβουλία σε κάθε περίπτωση, πάντως, υποστηρίζει τις απεργιακές κινητοποιήσεις που θα αποφασιστούν.

Παράλληλα, θεωρεί ότι -έστω και τώρα- η ΕΣΗΕΑ οφείλει να σταθεί στο πλευρό των εργαζομένων, που πλήττονται βάναυσα από την επίθεση τρόικας, κυβέρνησης και εργοδοσίας. Να οργανώσει τον αγώνα και να αποδείξει ότι δεν είναι κλινικά νεκρή.

Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΚΛΕΙΝΕΙ ΘΑ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ;

Ύστερα από τρεις μήνες αδράνειας, φόβου και ψευδαισθήσεων, οι εργαζόμενοι στην Ελευθεροτυπία σήκωσαν επί τέλους το ανάστημά τους! Σε θυελλώδη γενική συνέλευση το βράδυ της Τετάρτης(02/11) αποφάσισαν να προχωρήσουν προς το παρόν άμεσα σε 24ωρη απεργία αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο για περαιτέρω κινητοποιήσεις, διεκδικώντας δεδουλευμένα τριών μηνών αλλά και το δικαίωμά τους να μην πεταχτούν στο δρόμο χωρίς αποζημιώσεις.

 Η εφημερίδα που διακρίθηκε για την ελευθερία πνεύματος, που στάθηκε καταφύγιο για την παρουσίαση ριζοσπαστικών απόψεων σε ένα όλο και πιο γκρίζο τοπίο στα ελληνικά ΜΜΕ, οδεύει στο τέλος της. Όχι βέβαια με ευθύνη των 800 και πλέον εργαζόμενων της αλλά με αποκλειστική ευθύνη της ιδιοκτησίας και των διευθυντών της επιχείρησης, την οποία οδήγησαν σε μαρασμό, πουλώντας «αμφισβήτηση» προς τα έξω, εφαρμόζοντας ωστόσο μέσα την πιο σκληρή μνημονιακή πολιτική, εξωθώντας τον κόσμο σε δήθεν «εθελούσιες εξόδους» με την υπόσχεση αποζημιώσεων που θα προέρχονταν από κάποιο τραπεζικό δάνειο το οποίο τελικά δεν ήλθε…

 Όπως και η ανεκδιήγητη πολιτική του μνημονίου οδήγησε τη χώρα στην χρεοκοπία, έτσι και η «εξιδείκευση» του μνημονίου στα ΜΜΕ οδηγεί τους εργαζόμενους σε αυτά στη μαζική ανεργία και ανέχεια.

Οι μέτοχοι της Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ αρνούνται να συνεισφέρουν από την ατομική τους περιουσία, την οποία όπως κάθε επιχειρηματίας συσσώρευσε από την εργασία των υπαλλήλων του, θεωρώντας ότι εν μέσω γενικευμένης καπιταλιστικής κρίσης, οι χρεοκοπημένες ελληνικές τράπεζες θα έσπευδαν να χρηματοδοτήσουν το εγχείρημα μιας αμφιλεγόμενης αναδιάρθρωσης.

Δυστυχώς, οι εργαζόμενοι στην Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ πίστεψαν για μήνες τις αυταπάτες, μένοντας απλήρωτοι, θεωρώντας ότι η επιχείρηση στην οποία εργάζονται θα έμενε αλώβητη, όταν ολόκληρη η χώρα καταρρέει εξαιτίας όχι απλά μόνο των όποιων επιλογών της κυβέρνησης Παπανδρέου, αλλά εξαιτίας της φούσκας που το ίδιο το επιχειρηματικό κατεστημένο είχε στήσει πρωτίστως στα ΜΜΕ, τη «χρυσή» εποχή του ευρώ.

 Μπροστά στο αδιέξοδο της κρίσης η ιδιοκτησία της Χ.Κ ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ, κάνει ό,τι έκαναν οι επιχειρηματίες στην Αργεντινή το 2001. Εγκαταλείπει την επιχείρηση στην τύχη της…παρακολουθώντας απαθής από το σπίτι της-εκεί την επισκέπτονταν συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι και διευθυντές για να την μεταπείσουν να μην κλείσει την εφημερίδα-800 και πλέον εργαζόμενους να κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο.

 Έφθασε να ζητήσει(;) μέσω των διευθυντών της να συνεχίσουν οι εργαζόμενοι να δουλεύουν απλήρωτοι, όσο πάει…, για να συνεχίσουν οι δημοσιογράφοι να καλύπτουν τις «ιστορικές στιγμές» που ζει η χώρα, χωρίς καμιά υπόσχεση για το μέλλον τους(!).

 Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή συμπαραστέκεται στον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στην Ελευθεροτυπία, όπως και των υπολοίπων εργαζομένων στα ΜΜΕ. Χωρίς αυταπάτες περί «καλών» και «κακών» αφεντικών, απαιτείται αγώνας για να διεκδικήσουν μαζί με όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, μαζί με όλους τους εργαζόμενους της χώρας το δικαίωμα στη δουλειά και την αξιοπρέπεια.

 Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή θεωρεί την απώλεια της Ελευθεροτυπίας, απώλεια για όλο τον ελληνικό τύπο, όχι μόνο γιατί σε αυτήν εργάζονται 800 εργαζόμενοι, όσοι δηλαδή σε μία μεγάλη βιομηχανική μονάδα στην Ελλάδα, αλλά γιατί θεωρεί ότι στην κρίσιμη περίοδο άτακτης χρεοκοπίας την οποία διανύουμε, φωνές σαν την Ελευθεροτυπία και ειδικά μια Ελευθεροτυπία στα χέρια των εργαζομένων της, θα παίξουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης.

 Η διαμόρφωση όμως αυτή δεν οφείλεται στα κεφάλαια της ιδιοκτησίας, αλλά στο πραγματικό "κεφάλαιο"  της επιχείρησης που είναι οι εργαζόμενοι της. Είναι καιρός πλέον να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι στην Ελευθεροτυπία και κάθε παραγωγική επιχείρηση, ότι πρέπει να αναλάβουν ντε φάκτο την παραγωγική διαδικασία. Στην περίπτωση της Ελευθεροτυπίας έχουν ήδη ακουσίως χρηματοδοτήσει την εφημερίδα με 6-7 εκατ. ευρώ. Δηλαδή χαρτί και εξοπλισμός για αρκετό καιρό είναι ήδη πληρωμένο από τους παρακρατημένους μισθούς των εργαζομένων.

 Σίγουρα το εγχείρημα της αυτοδιαχείρισης δεν είναι εύκολο και μάλιστα όταν ευρύτερα στην κοινωνία συνεχίζουν να υφίστανται οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής. Το παράδειγμα ωστόσο της Αργεντινής(αλλά και άλλων λιγότερο γνωστών εγχειρημάτων ακόμη και στις ίδιες τις ΗΠΑ) δείχνει ότι δεν είναι και ακατόρθωτο.

 ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

(FINANCIAL CRIMES, AΡΜΜΕ, ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ)

Aνοιχτό σωματείο για όλους τους συναδέλφους

H πρόταση της πρωτοβουλίας στο ΔΣ στις 1/11 για ανοιχτό σωματείο σε όλους τους συναδέλφους, μέρος μιας συνολικής τοποθέτησης για την κατάσταση και το πως η ΕΣΗΕΑ θα αλλάξει τους όρους σύγκρουσής της με τους ιδιoκτήτες και την κυβέρνηση.

Να ανοίξει (επιτέλους) το Σωματείο για όλους τους δημοσιογράφους
"Αν όχι τώρα, πότε; Αν όχι εμείς, ποιοι;"
Κανένας μόνος του στην κρίση, κανένας μόνος του στη μάχη.

Όταν ελαστικοποιούνται ακόμα περισσότερο οι εργασιακές σχέσεις και δικαιώματα πολλών δεκαετιών καταργούνται.
Όταν οι επιθέσεις κυβέρνησης, εργοδοσίας, τρόικας, όπως όλα δείχνουν, θα συνεχιστούν ακόμα πιο λυσσαλέες.
Είναι πολυτέλεια να αφήνουμε έξω από τη δύναμη των σωματείων μας, συναδέλφους που έχουν την «ατυχία» να εργάζονται σε καθεστώς που δεν τους επιτρέπει να καλύψουν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για να εγγραφούν στη δύναμή τους. Βρισκόμαστε λοιπόν σε σταυροδρόμι και πρέπει να επιλέξουμε
.
Θα δώσουμε τη μάχη για την ύπαρξή μας μόνοι μας, «λίγοι και εκλεκτοί», ή μαζί με τους συναδέλφους μας που εργάζονται με ΔΠΥ, σε ιντερνετικά ΜΜΕ, «μαύροι» και «ελαστικοί», στην προσπάθεια να υπερασπιστούμε τις θέσεις εργασίας, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και όχι ένα «μέλλον» πλήρους εργασιακής απορύθμισης, με «φασόν» εργασία και «φασόν» ασφάλιση, με πλήρη διάλυση των ταμείων, των μισθών, των συντάξεων, των ωραρίων, των συνθηκών εργασίας, κλπ
Χωρίς πολλές περικοκλάδες, το λέμε απλά: να ανοίξει το σωματείο μας και να καλύψει ΟΛΟΥΣ τους συναδέλφους που εργάζονται πραγματικά ως δημοσιογράφοι. Να ενισχύσουμε και να οργανώσουμε το δικό μας στρατό, στον πόλεμο που ήδη εξελίσσεται.
Σε μια εποχή που τα συνδικαλιστικά όργανα αποδυναμώνονται όλο και περισσότερο, είτε λόγω των ασφυκτικών πιέσεων που ασκούνται από τους εργοδότες είτε λόγω της απαξίωσής τους (απόρροια των επιλογών τους και της μη αποφασιστικής στάσης τους) από μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων, ας σκεφτούμε τι αντίκτυπο (όχι μόνο στον χώρο του Τύπου, αλλά γενικά στην κοινωνία) θα είχε ένα σωματείο που γρήγορα και αποφασιστικά-και φυσικά έπειτα από την υπέρβαση που απαιτείται να κάνει το Δ.Σ. του- θα πολλαπλασιάσει τα μέλη του και άρα θα γιγαντώσει την αντίστασή του (και την αντίδρασή του) απέναντι στα αφεντικά!
Η αύξηση της συνδικαλιστικής πυκνότητας και η μαζικοποίηση του σωματείου, θα συμβάλλει στην ενίσχυση των αγώνων που έχουμε μπροστά μας ενάντια στις απολύσεις, για υπεράσπιση των ΣΣΕ και των ασφαλιστικών ταμείων.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να γίνει πράξη κάτι τέτοιο. Υπάρχει καταστατικό που συνδέει την Ένωση με τον ΕΔΟΕΑΠ κ.λπ. Ομως εδώ οι κυβερνώντες αλλάζουν το Σύνταγμα κατά το δοκούν, δεν μπορούμε εμείς οι εργαζόμενοι να αλλάξουμε το καταστατικό του Σωματείου μας για να τους πολεμήσουμε; Ας αναλάβουν οι νομικοί μας σύμβουλοι, ας ζητήσουν τη βοήθεια όσων χρειαστεί και ας βρουν τη λύση, τον τρόπο!
Αυτή η πρόταση, η Μεγάλη Ιδέα, είναι ο μόνος τρόπος αντίστασης στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί και στην τραγική εξέλιξη που διαφαίνεται ότι θα έχουν τα πράγματα, αν δεν εκδηλώσουμε όλοι οι εργαζόμενοι την αντεπίθεσή μας.


Πρωτοβουλία για την Ανατροπή (Financial Crimes, Αριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, ανένταχτοι).